ရည္မွန္းခ်က္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း။
(ရည္မွန္းခ်က္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းဆိုတာ လြင္တီးေခါင္ကို ပန္းမန္စိုက္ပ်ိဳးျပီး ပန္းဥယ်ာဥ္ျဖစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတာနဲ႔တူပါတယ္။ မလြယ္တာမွန္ေပမယ့္ ျဖစ္ႏိုင္တာကို လုပ္တာမ်ိဳးျဖစ္ လို႔ လုပ္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ လုပ္ရင္ျဖစ္တဲ့ အစဥ္အလာၾကီး မ်က္ေမွာက္ရွိေနတာမို႔ ၾကိဳးပမ္းရတာ စိတ္အားငယ္ စရာဘာမွမရွိပါဘူး။)
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ သံသရာခရီးသြားရင္း တစ္ေထာက္၀င္နားရျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူ႔ဘ၀ဆိုတာ အဆန္းတၾကယ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရန္ ဆန္းၾကယ္တာေတြ ေတြ႔ရသလို ရုိးရုိးကေလးခ်ခင္း ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ဆန္းၾကယ္တာဆိုလို႔ ဘာမွမရွိတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာ တဲ့အခိုက္အတန္႔မွာ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ တစ္စံုတစ္ရာလုပ္ႏိုင္၊ ျပသႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ကေလး တစ္ခုေလာက္
ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ထားသင့္ၾကပါတယ္။
တခ်ိဳ႔လူေတြမွာ ရည္မွန္းခ်က္ရယ္လို႔ မရွိဘူး။ ၾကံဳရာဆံုရာ အလုပ္လုပ္ရင္း ဘ၀ေန၀င္သြားခဲ့ၾကတယ္။ တျခားလူေတြ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တဲ့ဘ၀ကို တည္ေဆာက္သြားခဲ့ၾကတာကို အစဥ္အလာတစ္ရပ္ လို ျမင္ေတြ႔ေနပါလ်က္နဲ႔ မိမိအတြက္ ဘာမွၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း မျပဳမိတာကေတာ့ အက်ည္းတန္လြန္းလွ ပါတယ္။
လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို သာယာစိုေျပေအာင္ လုပ္ဖို႔ဘ၀တာ၀န္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ရည္မွန္း ခ်က္နဲ႔ ပန္းတိုင္ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ပန္းဥယ်ာဥ္ကေလးလို လွပစိုေျပေအာင္ တျဖည္းျဖည္း ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းဆိုတာ လြင္တီးေခါင္ကို ပန္းမန္စိုက္ပ်ိဳးျပီး ပန္းဥယ်ာဥ္တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတာနဲ႔တူပါတယ္။ မလြယ္တာမွန္ေပမယ့္
ျဖစ္ႏိုင္တာကို လုပ္တာမ်ိဳးျဖစ္လို႔ လုပ္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ လုပ္ရင္ျဖစ္တဲ့ အစဥ္အလာၾကီး မ်က္ေမွာက္မွာ ရွိေနတာမို႔ ၾကိဳးပမ္းရတာ စိတ္အားငယ္စရာ ဘာမွမရွိပါဘူး။
အလုပ္လုပ္လြန္းလို႔ ေသတဲ့လူဆိုတာ ရွိေကာင္းရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေသရင္ေတာင္ ေသရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေသသြားတာကမွ အျပစ္တင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတာေပၚလြင္ ပီျပင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ ေငြလိုခ်င္လား၊ နာမည္လိုခ်င္တာလား၊ ဆိုတာကို ျပတ္ျပတ္သားသား
ေမးခြန္းထုတ္ ဆံုးျဖတ္ျပီး ရည္မွန္းတဲ့အရာကိုရရွိေအာင္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တျဖည္းျဖည္း အားထုတ္သြား ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႕ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္ခြင့္ရလာၾကတယ္။ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရလာၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ရဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မရမေနၾကိဳးပမ္းခဲ့ တာေၾကာင့္ျဖစ္လာၾက
တာပါ။ ကမၻာေက်ာ္သူေဌးၾကီး ေရာ့ဖဲလားဟာ ရည္မွန္းခ်က္မရွိခဲ့ရင္ လက္တြန္းလွည္းကေလးနဲ႔ ကုန္စံု လည္ေရာင္းရတဲ့ ေစ်းသည္ေလးဘ၀နဲ႔ပဲ ေသဆံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတာ ထားေတာ့ထားပါရဲ့။ အေကာင္အထည္ေပၚမသြားရင္ ေဘာင္ပဲရွိတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္လို ဘာမွအဓိပၸါယ္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္တဲ့အေနနဲ႔ အလုပ္ကို မျဖစ္မေနလုပ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလို အလုပ္လုပ္မွလည္း လူ႔ဘ၀ အဓိပၸါယ္ဟာ ပီျပင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
No comments:
Post a Comment
Comment ေရးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စိတ္ေသာကမ်ားကင္းစင္ျပီး
စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုျပီး အလိုရွိအပ္ေတာင့္တအပ္ေသာ
အရာတိုင္းသည္ အလိုရွိတိုင္းေတာင့္တတိုင္းျပည့္စံုၾကပါေစ....။